مدیریت جدید گروه IT _ سرخی دیده و جان و رخ سرخان دانشکده

سرخ بر رخسار ما گل بسته که بار دیگر برای این وبلاگ مطلبی داغ و سرخ می نویسیم.
امروز به ما خبر رسید که استاد زلفی به عنوان مدیر گروه IT انتخاب شدند که این, یکی از اولین خواسته های دانشجویان IT بوده و سرخ بر دیده دوستانIT و سرخی سرخ تر بر رخ آن زحمت کش 5 ساله گذاشته.
ضمن تبریک به استاد زلفی, امیدواریم که باز هم ایشان به موفقیت های دیگری نایل شوند و با برنامه های خود زمینه ی پیشرفت دانشجویان را فراهم کنند و در پایان دوران خود سرخی بر دل دانشجویان از خداحافظی بگذارند.
در اینجا نیز لازم می دانیم که بگوییم هدف وب لاگ جز نقد مسایل دانشکده نمی باشد و تمام مطالب با رعایت حقایق نوشته می شود که دلیلی برای اعتراض باقی نمی گذارد چراکه ما علاقه ای به دیده سرخ شدن نداریم. این نکته نیز مهم است که تا کنون اعتراض هایی که از طرف دانشکده شده است که برای ادامه نیافتن فعالیت این وب لاگ و یا پاک شدن مطلبی خاص از آن در جهت عدم سرخی رخسار اساتید می باشد, در صورتی که اعتراضی مبنی بر عدم حقیقی بودن مطالب صورت نگرفته است و این نشان دهنده این است که اساتید محترم سعی بر مصلحت طلبی داشته اند و احترام و شخصیت افراد را به زایل شدن حقوق تمام دانشجویان دانشکده در این چند سال, مقدم دانسته و سرخی رخسار دانشجویان از سرخی رخسار آقایان زیبا تر است و این در حالی است که این کار همان موضوع " پاک کردن صورت سرخ مسئله " می باشد.
هنگامی که از عملکرد ضعیف آموزش مطالبی نوشته شد, مصلحت طلبان, مصلحت را در سرخی رخسار چه کسانی دیدند؟
در اینجا نیز از کادر مدیریتی جدید دانشکده تشکر می کنیم که بسیار بهتر از گذشته به مسایل دانشجویان می پردازند و دیگر دانشکده و دانشجویان را به عنوان ارث پدری خود تلقی نمی کنند. مثال بارز این مسایل این است که چرا هنگامی که آقایان موسوی نیا, طینتی و قاسم زاده در دانشکده قدم می زنند کمتری دانشجویی از 5 گروه زحمت سلام دادن به آنان را به خود می دهد تا سرخ بر رخ آنان بگذارد. با تمام این احوال ما این مسایل را فراموش می کنیم و سرخی رخ دانشجویان را سفید می بینیم و فقط این نکته را باقی می گذاریم که یدک کشیدن نام دکتر زمانی باعث احترام می شود که افراد کمی مانند اساتید محترم کوزه کنانی, رستمی, کریمیان, زلفی، پورزیاد و درخشان و تنی چند دیگر, رفتار کنند .
با این حال اگر دکتری محترم این مطلب را بر خود سنگین دانست, باید به این نکته توجه داشته باشد که اساتید از برای دانشجویان هستند و در یک حالت که وظیفه اساتید مطالعه و تحقیق است از برای خودشان.
مطللب درج شده, گواه حق طلبی این وب لاگ خواهد بود, چرا که کاخ برق و کامپیوتر برای دانشجو منفعتی خاص ندارد که این چنین سرخ بر رخسار آقایان دیده می شود که این سرخی از واگذاری پست های مدیریتی همچون " معاونت آموزشی ", " ریاست دانشکده ", " مدیریت گروه " رنگ می گیرد که داغی این سرخی نیز از آن است که یدک کشان نام دکتر استعداد خود را در حال نادیده گرفته شدن می دانند.
باز هم تاکید می کنیم که اگر شخصی, شخصیت خود را خورد شده دیده, با تمام شجاعت و مردانگی در جلسه ای علنی با حضور آزاد دانشجویان از برنامه های گذشته خود و آینده و کارهای مفید خود بگوید تا زمینه عذر خواهی ما را فراهم کند تا دیگر کسی بر این موضوع شک نداشته باشد که سرخی رخسار از پشیمانی و احساس ندامت است نه از کرسی رفته.
صحبت از سرخی و رخسار زیاد است و به این مثال پایانی می پردازیم :
هرکسی که از خارج دانشکده بیاید و نام بوفه اساتید را ببیند, سرخی بر رخ خود می بیند که مجنون در رخ لیلی. این سرخی از آن است که شخص با خود می گوید: " امان از دانشجو دوستی و مردم داری اساتید " , به عبارتی سرخی آتش گون چهره این مسافر از سرخی رخ دانشجویان تاثیر می گیرد که سرخی دانشجویان از آن است که با تعجب فراوان شاهد آن هستند که اساتیدی که کمی خود را محبوب دانشجو دانسته و دانشجو را دل باخته سرخ گون خود, با حضور در میان دانشجو اقدام به صرف غذا کرده و سرخی دیگر از نوع شعف بر دل دانشجویان گذاشته که اساتید را در میان خود می بینند.
حال بماند که چه سرخی بر دل و دیده و جان دانشجویان دیده می شود که از سرخی خون فزون, که اگر اساتید را در بیداری در میان خود بدانند.
براستی هدف از نام گزاری بوفه اساتید چیست؟
آیا این بوفه چی محترم استاد بودن را به رفتار دانسته که با این توصیف قطعا استادی ندیده است یا به داشتن نام دکتر؟
در آخر نیز خود دانسته این نکته هستیم که سرخی این مطلب زیاد است, به هر حال پاسخ اساتید به این مطلب می تواند میزان سرخی آن را تایین کند.


منتظر پاسخ گویی های سرخ اساتید.
دانشجویان سرخ دیده.